"Γιατί πρέπει να πάτε στην Ελλάδα για Εράσμους!"
Εντυπώσεις των Σλοβάκων εθελοντών, που έμειναν στον Ξενώνα Ελισσών κατά τη διάρκεια του EVS Project τους τον Σεπτέμβριο 2019:
Αφήσαμε τη Σλοβακία ως μια ομάδα τεσσάρων 17-18 ετών αθώων εφήβων. Αφού φύγαμε από τις πύλες του αεροδρομίου στην Αθήνα, δεν καταλάβαμε ακόμη την απόσταση μεταξύ μας και όλων πίσω στο σπίτι. Σε αυτό το σημείο δεν υπήρχε καμία επιστροφή, απλώς η απέραντη και όμορφη ηλιόλουστη Ελλάδα τον Σεπτέμβριο και τα μπερδεμένα πρόσωπά μας που προσπαθούσαν να διαβάσουν αναχωρήσεις τρένων στα ελληνικά.
Καθισμένοι σε ένα τρένο για το νέο μας σπίτι θα αναρωτιόμασταν γιατί υπογράψαμε για αυτό το ξεκαρδιστικό πράγμα.
Καθ'όλη τη διάρκεια του προγράμματος, εκτός από τα ταξίδια του Σαββατοκύριακου, μείναμε σε ένα χωριό στα βουνά που ονομάζεται Κρυονέρι, όπου ζούσαμε σε έναν όμορφο ξενώνα που ονομάζεται Ξενώνας Ελισσών με κυριολεκτικά το ωραιότερο προσωπικό που έχουμε συναντήσει ποτέ. Συχνά πηγαίναμε στα τοπικά καταστήματα. Γνωρίσαμε τους υπέροχους ανθρώπους που ζουν εκεί. Γίναμε στενοί φίλοι με άλλους εθελοντές πολύ γρήγορα. Μας άρεσαν πολύ τα σαββατοκύριακα που ταξιδεύαν, αλλά οι καλύτερες αναμνήσεις είναι η απλή ζωή στον ξενώνα με άλλους, το καθημερινό μπάσκετ, να κοιμάμαι μετά το μεσημεριανό γεύμα - λεγόμενη σιέστα.
Εργαστήκαμε στην αποκατάσταση ιστορικά σημαντικών μονοπατιών. Αυτό που φάνηκε να γίνεται εύκολα στην αρχή, αποδείχθηκε τελικά μια πολύ δύσκολη δουλειά. Η δυσκολία βρισκόταν στις καυτές θερμοκρασίες στις οποίες έπρεπε να δουλέψεις μερικές φορές, δουλεύοντας μόνο με απλά εργαλεία - το σώμα σου σίγουρα θα αισθανθεί την κόπωση πολύ περισσότερο (γι 'αυτό είχαμε υπνάκο), αλλά επίσης δουλεύοντας για μερικές ώρες κατ' ευθείαν έπρεπε να μάθεις πώς να χρησιμοποιείς το εργαλείο αποτελεσματικά. Μπορείτε να ρωτήσετε ποια είναι τα πλεονεκτήματα από την άλλη πλευρά. Λοιπόν, να αισθανθείτε μία αίσθηση ολοκλήρωσης μετά την την εργασίαν, θα μοιράζεστε τους πόνους σας με άλλους, θα γελάτε μαζί, όταν είστε τόσο κουρασμένοι, θα πονέσετε, θα το ξεπεράσετε και θα κάνετε μια βόλτα μέσα από τα μονοπάτια. Θα δείτε τι δουλέψατε και τι καταφέρατε να πετύχετε.
Έπρεπε σίγουρα να μάθουμε πώς να επιβιώσουμε ως ομάδα και να μείνουμε μαζί. Δεν ήταν μόνο ότι είχαμε τόσο καλούς ανθρώπους στην ομάδα μας, αλλά και ότι όλοι έδειξαν προσπάθεια και προθυμία να διατηρήσουν.
Σχετικά με το ταξίδι ... τι μπορώ να σας πω; Ήταν καταπληκτικό. Μείναμε σε ξενώνες. Προσθέσαμε μερικούς νέους διεθνείς φίλους στη συλλογή μας. Και νομίζω επίσης λόγω του χρόνου που περάσαμε εκεί και με τον οποίο το ξοδέψαμε, είχαμε την ευκαιρία να δούμε την πραγματική Ελλάδα και όχι μόνο ένα τουριστικό αξιοθέατο.
Ο εθελοντισμός μου έδωσε την ευκαιρία να συναντήσω υπέροχους ανθρώπους. Και αυτό δεν είναι ένα ρητό ευγένειας. Να δουλεύεις και να δημιουργείς είναι κάτι σημαντικό. Για να μάθω πώς να φροντίζω τον εαυτό μου, τον προϋπολογισμό μου, τον ελεύθερο χρόνο μου και την ψυχική μου υγεία.
Εάν αναρωτιέστε εάν θα δοκιμάσετε εθελοντισμός ή όχι, εάν έχετε την ευκαιρία να πάτε κάπου και αναρωτιέστε εάν είναι καλή ιδέα ή όχι, έχω μόνο ένα πράγμα να πω ότι έμαθα εδώ:
"ΚΑΝΤΟ!
Σλοβάκοι εθελοντές: Monika Poláčková, Michal Spiegel, Tomáš Molčán, Robo Krakovský
Πηγή: Filoxenia (2019): Έργο EVS "Paths of memory", Σεπτέμβριος 2019, Κρυονέρι Κορινθίας. Διαδικτυακά: https://filox.org/en/paths-memory-group-evs-project-september-2019-kryoneri-korinthias